De afgelopen week hebben we de Zuid -Italiaanse wegen moeilijk geraakt en hebben we ook zoveel mogelijk van het Tip van de Stiletto van Italië onderzocht.

Je hebt misschien gehoord dat de wegen rond het zuidoostelijke schiereiland van Puglia gek, gevaarlijk en angstaanjagend zijn. Zij zijn niet.

In feite, nadat je een beetje achter het stuur bent geweest terwijl je hier in Italië bent, ontdek je dat je ongepast inhaalt, zo goed rijdt, kies je automatische parkeerplaatsen die er niet echt zijn en wild gebardend naar iets dat alles beweegt. Het is veel plezier.

Maar in deze IG -editie willen we dat u ons bij ons houdt met de bitsteden, steden en spectaculaire kustlijnen van Puglia, Zuidoost -Italië.

Cincin – Jim & Christina XX

We zijn zo jammer om de mooie stad Monopoli achter te laten. Voor ons beiden heeft dit geweldige beetje kuststad echt ons hart gevangen. Van de IG -editie van vorige week kun je het plezier zien dat we hier hadden.

Om onze scheiding van Monopoli een beetje eenvoudiger te maken, zijn we een beetje methode naar het zuiden gegaan naar Porto Rosso.

Als je in Monopoli bent, zul je moeite hebben om geweldige locaties te ontdekken om te eten en te drinken op het Bit City Beach daar. Porto Rosso is slechts een korte cabine of fietstocht van Monopoli – of een fatsoenlijke wandeling als je je actief voelt – maar het strand is zelfs meer regionaal en de bar en restaurants direct aan het water zijn de enorme beloning.

Onze volgende stop op onze roadtrip is naar het mooie Bit Hilltop Town of Martina Franca. Mevrouw Romance bleef hier recentelijk als onderdeel van haar fotografieprogramma en ze wil me graag laten zien.

Martina Franca is absoluut prachtig – vol met de interessante hoekjes en steegjes die de schat verbergen na schat die we van deze Italiaanse steden verwachten.

We zijn gestopt bij Garibaldi Bistrot voor de lunch en ondanks de brandende dag, deze Ristorante heeft me in de palm van zijn hand. Geen twijfel dat mevrouw Romance dit gebied zo leuk vindt.

[We hadden ook een beetje drama: na onze mooie lunch stapten we in de hechte kerk Basilica di San Martino. De elegante hoge plafonds en weelderige muren waren indrukwekkend … het was ook leuk en geweldig van binnen.

Maar we waren verrast om te horen schreeuwen en vonden de priester een jonge kerel confronteren en hem vervolgens uit de kerkdeuren achtervolgen, foto’s van hem op zijn wijze telefoon.

Mevrouw Romance verklaarde dat de priester hem een ​​dief noemde en mensen vroeg om foto’s te maken terwijl de jongen ontsnapte. Net als de predikant van Dibley evenals agenten allemaal in één!]

Halverwege tussen Martina Franca en het UNESCO -stad Alberobello, stoppen we bij ons verblijf voor de nacht. Le Dieci Porte (de 10 deuren) is een van de meest opmerkelijke locaties waarin we ooit hebben verbleven.

Dit gebouw wordt een ‘Trullo’ genoemd en heeft een geweldige geschiedenis. De nabije stad Alberobello bestaat voornamelijk uit deze vreemd uitziende huizen, daarom heeft het een UNESCO-lijst.

Er zijn nogal een paar BNB’s waar je in Trulli kunt verblijven, maar dit dorp is absoluut het allerbeste dat we hebben gevonden.

Le Dieci Porte is het hoogtepunt van de 10-jarige liefdeswerk van een echtgenoot en vrouw team. Van eenvoudige ruïnes hebben ze deze Trulli omgezet in een geweldig bit dorp van 5 ruimtes elk met een eigen badkamer.

De badkamers zijn trouwens vooral fascinerend omdat ze in de muren van de TruRli zijn geplaatst. Toen ze het allereerste in gebruik waren, had de Trulli geen badkamers, maar Stella en Christophe (en Stella’s vader) hebben de ongelooflijk dikke muren (we spreken meters dik) gebruikt om in vorm een ​​toilet, bidet, douche , ijdelheid en zinken in elke TruRlo.

Het verblijf in Le Dieci Porte is niet alleen een historisch genot, het ontbijt hier is ook geweldig. Je hebt het allerbeste van beide foodie -werelden die elke ochtend integreren, je verblijft hier met Stella die Italiaans is en dat Christophe Frans is.

Het is een ontbijt/prima colazione/petit déjeuner om te onthouden.

We hebben onze Olympus-camera’s en Kobo E-Reader naar het ontbijt gebracht, maar we zijn ook methode om veel foto’s te maken of te lezen!

Onze volgende stop is naar de historische stad Ostuni, verder naar het zuiden aan de oostkust van de Italiaanse hiel.

Er is een langere opname van deze locatie in de titelfoto, maar zelfs op deze foto kun je zien waarom ze dit de witte stad bellen. Elk jaar witwassen ze zowel elke muur als stappen.

Het biedt een extreem Grieks gevoel voor de plaats, wat niet zo ver mis is. Griekse stammen, waaronder de Spartanen, vestigden zich lang geleden in dit gebied, evenals de overblijfselen van hun cultuur binnen de muren van vele delen van het zuidoosten van Puglia.

Onze volgende stop – evenals waar we een paar nachten zijn – is de veel grotere stad Lecce. Deze stad is buitengewoon de financiering van Zuid -Puglia en het voelt nogal vreemd om op een locatie te zijn die heeftZoveel meer een stadsgevoel.

Naarmate de nacht binnen trekt, beginnen bars te openen, evenals de Al Fresco -tafels en stoelen groeien op straat. Het gevoel van drukte hier heeft een vreemde impact op MRS Romance en ikzelf; Het heeft ons op de een of andere manier versneld en vertraagde ons op hetzelfde moment.

LECCE is het meest bekend om zijn barokke architectuur. Als je een soort Zuid -Italiaans vraagt ​​waar ze aan geloven als je de naam van Lecce vermeldt, wordt het waarschijnlijk deze architecturale periode.

De grandeur van de stad evenals de afbrokkelende gevels en gipsweergave brengt ons terug naar Cuba. Er is extreem een ​​gevoel van een gemoderniseerd Havana over deze stad … Ik bedoel, er is zelfs een MacDonald’s hier!

Ondanks alle geschiedenis, het mooie ontwerp en de cultuur te krijgen in Lecce, is onze favoriete ontdekking van alles hier deze plek: de saloonwachter 1933 ongeveer 8 maanden open geweest.

De gemengde drankjes hier zijn fantastisch, Giuseppe hier heeft een aantal geweldige vaardigheden en de bar zelf lijkt op een speakeasy -tijd warp. We krijgen zelfs een paar Italiaanse gins te proeven in twee prachtig gemaakte martini’s.

Vandaag kijken we de kustlijn rond Lecce uit. Otranto en het Harbour Beach is een trekking voor een groot deel van Italianen elke zomer en ik kan zien waarom.

Terwijl we uitkijken over de kantelen van de oude stad, die zijn ontwikkeld ter ondersteuning van piraten, zien de stralende blauwe wateren van de Adriatische er extreem gastvrij uit.

Het is een hete, maar er is altijd tijd voor een snelle selfie als je 50 meter boven de zee bent in de oude stad Otranto!

Een beetje verder de kustlijn is de strandresortstad Laghi Alimini. Het is een beetje overontwikkeld met wat we hebben gebruikt met zowel de gratis als eenvoudige Aussie-stranden, maar de omgeving op het strand hier is geweldig.

Hoewel het halverwege de week is en niet eens het begin van de zomer die hier geschikt is, zit het strand vol met huishoudens en koppels die genieten van de zonnige weersomstandigheden en helder, warm zeewater.

De strandclubs die veel van de kusten van Italië besturen, zijn meestal duur en overbevolkt.

We zijn geen fans van de clubs, dus we hebben naar een beetje deli gepakt in een beetje stad aan zee, hebben een paar prosciutto en kaaspanini gekocht en een fles bier om te delen.

Dat is de methode om het te doen. Bang je benen over de klif en geniet van de Italiaanse Dolce Vita.

Onze Airbnb -hold in Lecce heeft ons op deze geweldige plek gezet. Grotta della Poesia lijkt een beetje op de cenoté in Mexico – aanzienlijke geërodeerde gaten in het fundament waar zeewater een natuurlijk zwembad heeft ontwikkeld.

Dit gebied van Italië staat bekend om zijn klifduikers. Ik begrijp niet of de professionals zich druk maken op deze plek, maar het concept van het springen van een hoge klif in water is duidelijk besmettelijk.

Mevrouw Romance en ik breng hier ongeveer een uur door met fotograferen en het video’s van de lokale bevolking die in het water springt. Het is ongelooflijk en veel plezier.

Onze volgende stop is een locatie genaamd Ciolo, waar de wateren van de Adriatische en de Ionische zeeën beginnen te mengen. Het resultaat – samen met de zachte kalkstenen kliffen – maakt het water de meest ongelooflijke verwijderblauw.

Eindelijk komen we bij de stad Gallipoli. Raak niet in de war met de Turkse kuststad die zo veel voorkomt in het ANZAC WWI -verhaal.

Deze stad werd door de Grieken Gallipoli genoemd – zoals in Kalle Polis of ‘Beautiful City’.

Het is inderdaad mooi – deze wallen zijn de muren van de oude stad, die zich afspeelt op een eiland direct op het vasteland, en alleen toegankelijk is door Bridge. In werkelijkheid kun je een deel van de ‘nieuwe stad’ in de verte zien, hoewel zelfs dat een barok gevoel heeft.

Het allereerste wat we doen wanneer we in ons hotel in Gallipoli Old Town hebben geïnspecteerd, is op weg naar een spritz. We hebben een tafel geland aan de zeekant van de stad in een bar genaamd La Spingula of ‘The Spindle’.

Aan de overkant van de bar is een beetje locatie die de vissersmanden en het ambacht uit riet maakt. Het gereedschap dat de ambachtslieden gebruiken, wordt een spil genoemd.

En hier ben ik – aan de overkant van La Spingula met onze nieuwe goede vrienden Antonio, Luigi en Giovanni. We zien Engeland Duitsland spelen in de kwartfinale Under 21s Quarter. Het ziet er niet goed uit.

Antonio, Luigi en Giovanni daarentegen doen het helemaal niet zo goed. Alleen Luigi is minder dan 80 … evenals hij is 79! Vissmanden weven moet geweldig voor je zijn!

Om niet te worden overtroffen, heeft mevrouw Romance haar eigen mand Weaver ontdekt. We hebben de naam van deze kerel niet gehaald, maar hij is vrij uitstekend.

Mevrouw R poging zichzelf te weven, hoewel de spil die ze heeft een eigen leven lijkt te behandelen wanneer hij het gebruikt.

We houden van precies hoe vriendelijk de lokale bevolking hier in Gallipoli is, hoewel deze locatie elk augustus wordt gehamerdH toeristen. Misschien omdat we hier vóór het gekke seizoen zijn, heeft iedereen een veel betere gemoedstoestand.

Gallipoli’s City Beach is echt extreem mooi. Het is echt best mooi om te zien dat mensen nog steeds een typisch leven leiden binnen deze oude stadsmuren die zeker zoveel hebben gezien.

Het water in dit gebied blijft ons nog steeds verrast. De helderheid ervan en de warmte worden zeker getoond in zijn burgers.

Vandaag zijn we onze methode voortgezet tot het zuidelijkste puntje van de hiel van Italië op onze methode tot onze laatste stop voordat we vertrekken. We hebben een lunchpitstop gemaakt in de stad Torre Vado.

Deze regionale edelsteen – Antichi Sapori, wat ‘oude smaken’ betekent – is geweldig. Het is een vreedzame doordeweekse middag, dus alleen wij zijn hier en een paar locals hier, maar zelfs op piekmomenten kan ik me niet voorstellen dat de lokale bevolking hier langskomt.

En dat is de aantrekkingskracht van Italië. Je hoeft niet ver van de primaire weg te gaan voordat je ondergedompeld bent in het type dagelijkse leven dat reizigers verlangen. Het is hier in overvloed in Italië.

En het allerbeste: als je beleefd bent, vinden de lokale bevolking het echt niet erg om te delen wat ze hebben.

Onze laatste stop in Italië voordat we verder gaan naar weiden Scandinavian is in een beetje landretraite in het midden van olijfboomgaarden ongeveer 30 minuten van Brindisi, waar we onze vlucht naar Zweden zullen vangen.

We zijn naar een regionale supermarkt gestoken en gekochte methode evenals veel voedsel voor 2 nachten, maar de kaas en het vlees dat ze hadden, waren er net zo goed verleidelijk. Wat betreft de vijgen, ze groeien gewoon in de boom buiten onze voordeur.

Lunch vandaag – alsof we gisteravond niet voldoende vlees en kaas hadden – is de meest smakelijke kaas en hamrol die je je ooit hebt voorgesteld. Ik bedoel, kijk naar mijn gezicht!

Zowel kaas als ham schilderen echter niet echt de juiste foto. Hier heeft mevrouw Romance smakelijke prosciutto, raket, kleine rijke tomaten en – de beste van allemaal – oozy, romige burrata gevuld. Het is een mix van vezelige mozzarella en dikke crème. Als je het nog niet eerder hebt gehad, krijg dan wat Pronto!

Ik geloof dat ik dat hangmat eis in een minuut nadat ik mijn prosecco heb voltooid!

We hopen dat je genoten hebt van deze IG -editie. We zien je binnenkort van nog een deel van Europa volgende week!

Jim & Christina XX